مدیریت کاهش خطرپذیری کلان شهر تبریز در برابر زلزله

موضوع تأمین ایمنی شهرها و شهروندان در برابر مخاطرات طبیعی به خصوص زلزله یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی و مدیریت شهری است و پژوهش در خصوص آسیب پذیری این مناطق و شناخت نحوه مقابله با آن و به تعبیری مدیریت بحران زلزله بسیار لازم و ضروری است. با توجه به این مهم و به منظور مدیریت ریسک و خطر پذیری کلان شهر تبریز در برابر زلزله و شناسایی تهدیدها، فرصت ها، نقاط ضعف و قوت این تحقیق مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش سعی گردید مبانی، تئوری ها، نظریه ها، قوانین و سیستم های به کار گرفته شده در سایر کشورها مطالعه شده و بر اساس آخرین یافته ها و نوآوری های موجود در مدیریت بحران، راهکارهای عملی برای بهینه نمودن و ارتقاء سیستم فعلی موجود مدیریت بحران کلان شهر تبریز ارائه گردد. همچنین بر اساس اطلاعات و داده های جمع آوری شده از منطقه مورد مطالعه( کلان شهر تبریز) به تحلیل جامعی از وضعیت خطر زلزله پرداخته شد و جهت تحلیل و آزمون فرضیات، پرسشنامه ای با 34 سوال تهیه گردید و نظرات کارشناسان امر بر اساس این پرسشنامه در زمینه های گوناگون با استفاده از طیف لیکرت و swot و نرم افزار spss و minitabe تحلیل گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بر اساس رای اکثریت آراء و نیز تجارب کارشناسی و مهندسی فرضیات تحقیق رد یت قبول می شود و یا به عبارتی به علت نیاز گسترده به منابع و اعتبار، امکانات سخت افزاری و نرم افزاری و نیز مکان های اسکان موقت، کلان شهر تبریز هنوز یا به استاندارد های لازم نرسیده است یا در صورت تأمین کافی نمی باشد و نقاط ضعف عمده ای بخصوص در بحث بودجه و منابع دارد و باید در آینده برنامه های کاهش اثرات سوانح طبیعی به خصوص زلزله در برنامه ریزی و مدیریت شهری به طور گسترده لحاظ گردد.